Wszelkie problemy, które mamy w nocy ze snem, nazywamy zaburzeniami snu. Z medycznego punktu widzenia do kłopotliwych przypadłości zaliczamy m. in. trudności z zasypianiem. Jest to efekt lekkiego lub dużego stresu powodujący skrócenie liczby godzin wypoczynku naszego umysłu i ciała. Statystyki podają, że blisko 35% ludzi zmaga się z tą dolegliwością. Istnieją również inne zaburzenia snu, które są charakterystyczne dla osób chorych na depresję oraz świadczą o zmianach fizjologicznych. Wczesne budzenie się również skraca czas snu, ale dzieje się to nad ranem – dana osoba cierpi, ponieważ nie może ponownie zasnąć. Kolejnym problemem jest budzenie się w środku nocy. Jeżeli w trakcie snu wielokrotnie budzimy się i zasypiamy, mamy do czynienia z tym zaburzeniem. Po całej nocy człowiek czuje się bardzo zmęczony. Wbrew pozorom nadmierna senność także nie przynosi korzyści dla samopoczucia. Polega ona przesypianiu większej liczby godzin niż jest to wskazane dla dorosłego człowieka (norma to około 7 – 8 godzin). Podobnie, jak w pozostałych przypadkach, powoduje ona poczucie rozdrażnienia i przemęczenia. Zła jakość snu natomiast polega na przesypianiu prawidłowej lub większej liczby godzin. Wiąże się z objawami zmęczenia i przybicia w ciągu dnia, ponieważ w nocy następuje skrócenie głębokiej fazy snu. W przypadku lekkiej fazy nasz mózg inaczej pracuje – na innych falach, i nie regeneruje się tak dobrze. Jak się okazuje pod pojęciem zaburzenia snu kryje się wiele przydatnych terminów medycznych, które mogą być pomocne w nazywaniu i rozpoznawaniu problemów.
Zaburzenia snu
